matapos ang isa na namang masilimuot na
biyahe ang naranasan ng mura at bubot kong shutawan sa lrt, matiwasay
akong nakarating ng buendia. biglang nagkagulo ang mga tao. MAY
MANDURUKOT DAW. sakal sakal ng isang malaking manong ang suspek habang
ang biktima ay nakalabas na ng tren. tensyonado ang lugar. tinakbo ng
biktima ang kinaroroonan ng guardenia dahil sumara na ang pinto ng tren,
kelangang buksang mula ang mga
pinto upang hulihin agad agad ang kawatan. napansin ko si ate sa gilid.
busy ang loka sa pagre-retouch ng fez. dahil haggard ako sa biyahe,
kelangan ko ng pampa-good vibes. nilapitan ko si ate. nagtanong ako.
AKO: ate, anu po bang nangyari.
ATE: (natulala muna ang bruha dahil nagulat sa interview portion ko.) may mandurukot daw.
AKO: oo nga po. ang tinatanong ko po kung anu nangyari after mo mag-foundation. may nagbago?
bago pa siya makapag-react at ma-imbierna. bonggang brisk walking papalayo at pababa ng istasyon na ang ginawa ko habang nakangisi. baka hindi lang nakawan ang naganap, baka may PATAYAN pang sumunod kung hindi ako magmamadali.
AKO: ate, anu po bang nangyari.
ATE: (natulala muna ang bruha dahil nagulat sa interview portion ko.) may mandurukot daw.
AKO: oo nga po. ang tinatanong ko po kung anu nangyari after mo mag-foundation. may nagbago?
bago pa siya makapag-react at ma-imbierna. bonggang brisk walking papalayo at pababa ng istasyon na ang ginawa ko habang nakangisi. baka hindi lang nakawan ang naganap, baka may PATAYAN pang sumunod kung hindi ako magmamadali.
No comments:
Post a Comment
chika ng mga rampadora