Mall Tour: Matira Mataray

day off ni inday. so rampa ang lola mo sa pinakamalapit na mall mula sa balur. at dahil nakisuyo ang mudra ko na bayaran ang telephone bill na may branch sa isang cheapipany na mall na malapit din sa amin. mall tour ang drama ko. 

walk, walk fashion baby ang lola mo hanggang sa sakayan ng jeepney spears habang suot ang gray shirt, fokfok fink shorts at blue runners. makulay ang buhay sa sinabawang pechay lang divah? at dahil limited edition ang jeepney spears, pinatos ko na ang tricycle. back ride ang lola mo habang exposed na exposed kay sunshine ang aking mahahaba at mabubuhok na legs na pinagpi-piyestahan ng mga manong na nakasakay sa truck. char!

may fearless forecast ang badesa pagbaba ko ng tryke, ramdam kong puputok ang wetness indicator ng kylie (kilikili) ko kapag sumakay ako ng jeepney spears hanggang sa cheapipany na mall kaya the climb by miley cyrus agad ako sa lrt station kahit isang istasyon lang naman ang pagitan. deadma na sa 4 pesos na difference kung mag-jeepelya ako, 'wag lang ngumalngal ang kylie ko.

after few pa-sweet minutes, nag-slide ang beauty ko pababa at walk with faith ulit hanggang marating ko ang unang destinasyon. pagdating ko, ang sabi ng glass door sa'ken ay "OFF LINE". ganern??? ATM??? offline talaga. bumungad ang guardenia sa'ken at ang sabi

"hi, ganda. balik na lang po kayo."

char!

"ser, pasensya na po. balik na lang po kayo." ang totoong sabi ni koya guardenia.

so fly na agad ako papunta sa isang mall kung saan naghihintay ang libu libong fans. choz! walk with faith na naman ang bakla papuntang lrt isteysyen habang panay ang kaway kaliwa't kanan while doing may signature runway walk. extra choz!

finally, narating ko na ang tunay kong pakay. inuna kong hanapin ang fabulosa pero pasok sa budgey na stilletos. char! na-achieve ko siya agad agad. nag-uunahan pa nga ang mga sales kembot na i-assist ang lola 'nyo. para akong si cinderella na pinipilihan ng mga prinsipe upang isukat ang sapatos na naiwan ko sa mga piging na aking in-attend-an. choz!

sumunod kong-ni-hunting ay mga medyas. biofresh ang bet ng badet bilang minsang naging makyoho ang aking paa matapos kong magbagong anyo mula sa pagiging sirena. char. achieved agad!

cologne naman. hindi ako choosy sa cologne.keri na yung eme eme lang tulad ng bambini at juicy. charot! wit ko kayang kering masabihan ng isang nagiinar-ar (nag-iinarte) na kolehiyala sa tren nung minsang may nag-spray ng cheapipany na cologne. heto ang mataray na ispluk ni ate.

"oh em gee! amoy tigti-thirty pesos na perfume. feeling siguro nung nag-spray, mabango."

dahil sa narinig kong linya ni ate, napa-tumbling talaga ako sabay split jump at nagpalakpakan ang mga utaw sa tren. hangtaray divah? kaya naman nag-promise ang lola habang naka-raise ang right hand at nakalapat sa bibliya ang kaliwang palad na never akong gagamit ng ganung cologne. char. pero cheapipany na cologne lang din naman sa oxygen ang binuysung ng bakla. hahaha.

walkathon naman ako sa isang store para gumetlak ng slippers. bilang isang tunay na dyosa, napagpasyahan kong furfle ang bilhin, size 10 at se ladies section ko kinuha. mujer na mujer divah? ang ispluk pa ni gwapong salesman sa'ken,

"para sa gf 'nyo po ba?"

"binili ko 'to para i-abot sa'yo at kunwari gift mo sa'ken."

char!

hahaha.

ang sabi ko talaga, "para sa'ken, ser. masakit kasi sa paa yung malaking strap sa panlalaki eh."

divah? nagdahilan pa ang gaga para lang mapasakamay ang furfle slippers. hahaha.

supermarket naman ang sunod kong tinungo. inuna ko ang mga lafyorts (lafang). dineadma ko ang mga tsokolate na maaaring makasira sa aking diet na lalapastangan sa mala-dyosang hubog ng aking shutawan. sinunod ko ang pampa-beauty package. whitening lowsyen, check! whitening sowp, check! deodorant, check! baby fowder, check! lip balm (lip BOMB ang tawag ko nung dalaginding pa ako. hihihi), check! wet tissue, check! check, check, check! check republique na ang lahat ng nasa list ko. 

walkalator na ang lola mo papunta sa isang doughnut store. syempre pa-wave wave pa ang bakla sa mga commoners na walkathon din sa paligid. pagdating sa store, bumungad kay koya ang nuknukan kong tamis na ngiti, mas matamis pa sa mga naka-display na donuts sa istante na hindi kakayaning lunukin ng mga diabetic at mga nagda-diet-diet-an na galit sa calories.

KOYA: hi ganda!

AKO: excuse me? paulit ulit na lang. pwedeng iba naman? pwede bang, hi pretty. hi miss alluring. hi miss exquisite. hi miss beguiling. 'yun ang ang mga naaangkop na adjective para sa isang simpleng dilag na tulad ko. char!

eto talaga.

KOYA: hi, ser! anu po senyo?

AKO: kapayapaan. ngayon din! (donut tinda 'nyo tapos anu betchikola ko? tonta! char. baka ang ibig niyang sabihin ay kung anung pleybor)

KOYA: hahaha.. (natawa siya. sarap sakatan ng futa. char.)

AKO: seryoso 'yun! char!

KOYA: ilan po sa inyo?

AKO: sampung kapayapaan. char!

KOYA: hahaha (wala siyang alam ibang i-reply kundi halakhak. sarap talaga bigwasan ng hayuf. extra chos.)

AKO: kuya, penge pong apat na box of 6. ikaw na bahala mamili ng flavor basta 'wag lang 'yung may lemon kumembolin. di ko bet 'yung lasa.

KOYA: penge? may bayad 'yun, ser (aba naman! at lumalaban ang pota. sumasagot ha. guso ko 'yan.)

AKO: eh di babayaran. pati ikaw! pagkasyahin mo sarili mo sa isang box. char! hahaha (kelangan may sweet tawa effect baka kasi maimbudo na siya ng tuluyan). magkano po?

KOYA: ***.00 thousand dollars (pesos lang mga teh)

AKO: cheapipany! heto ang gold bar. pengeng sukli. char! (iniabot ko ang limpak limpak na salapi. char. 1000 peso bill at ako'y kanyang sinuklian ng salapi at ngiti.)

matapos ang powerful mall tour napansin kong inuugat na ang insured kong legs dahil sa suot kong pares ng christian louboutin na madalas kong gamitin tuwing may fun run. char. napagdesisyunan ko ng lisanin ang mall at more more wave ulit sa mga utaw. to the left, to the left (everything you own in the box to the left. char.) tapos to the right, to the right naman.

nooooooooooooohhhh!

na-shock ang bakla sa haba ng pila sa boxi. wiz na keri ng beauty ko mag-waiting for tonight for another 50 golden years para lang makasakay ng boxi.

kahit marami akong bitbit, nakapagdesisyon na ako na si mareng jeepney spears na lamang ang tanging solusyon para makabalik ng mansyon. so again, walk, walk fashion baby hanggang marating ang sakayan. kelangan poised pa rin kahit maraming bitbit. kelangan poised pa rin kahit pawisan (anyway, i sweat glitters. char!) poised pa rin kahit nagmamaganda si sunshine at nilalabanan ang ipinahid kong nivea whitening serum with spf 22 sa aking skin.

hindi naman naging malupit ang tadhana at agad agad namang dumating si mareng jeepney spears na go-gora sa aking ruta. pumara ako habang naka-pose ng katulad ng kay diana zubiri na naka-2 piece swim shoot sa fly over para siguraduhing hihintuan ako ni manong driver. syet! epektib mga teh! try 'nyo din 'yung posing na 'yun minsan para makasakay agad. pramis. mag-uunahan ang mga jeepestra na halos magkarambola na para lang maging passenger seat nila kayo. pero siguraduhing powerful ang swim shoot na isusuot at dapat balingkinitan din like me otherwise baka sagasaan nila kayo at ma-headline kayo sa tiktik na may titulong, "chakang dragon na naka-swim shoot competition, nag-ala diana zubiri, na-hit and run. choogs to go (tsugi. tegibambam. shigik. shutay)

inilapag ko sa sahig ang aking mga napamili at ipinatong sa upuan katabi ko ang boxes ng donut. inilabas ang michael kors coin purse (char. tigsa-sampung pisong purse sa bangketa) at kumuha ng 100 dollar bill. char! beinte lang pala.

AKO: bayad po. dalawa po 'yan. sa macquarie street, sydney lang po. char!

sinuklian ako ni manong driver at nginitian. i'm sorry, manong pero wiz kita bet. char. ambisyosa lang.

napansin ko agad ang dalawang babaylan sa tapat ko. imposibleng hindi ko sila mapansin si jobese pempengco at si nita negrita (paalala: wala akong issue sa kyombels at kayumanggi). imposibleng hindi ko sila mapansin. pareho silang naka-fokfok fink. si jobese suot ang loose fokfok fink polo shirt na tinernuhan ng cargo shorts habang si nita naman feel na feel ang kanyang white tank top na pinatungan ng fink jacket at pinarisan ng fukelya shorts na kitang kita ang karimlan ng singit. feel na feel pa yata ng gaga ang outfit niya. pang-apat na tao ang sakop ng dalawang hitad. akala mo ang lalaki ng kipaylalu. super side-view pa si nita.

maya maya'y may sumakay pang babaylan. parang balak niya yata humiga sa gitna. puno na kasi sa jeep. tinitigan ako ng masama ni jobese. aang sagot ko? dermalin! irap with flip ng bangs. nagparinig si jobese.

JOBESE: pati kasi yung kahon pinapaupo eh.

AKO: (roll eyes at simultaneous ang pag-flip ng bangs at ngiti ni lavinia ng princess sarah ang munting bitchesa)

hindi na nakapagpigil ang gaga at tuluyan na niya akong kinumpronta.

JOBESE: nakita mo na ngang siksikan, ayaw mo pang alisin 'yang kahon sa tabi mo. (sabay turo sa kahon with mtching pandidilat pa ang bruhilda)

oo, ate charo. nagulat ako at nasaktan sa inasal ni jobese. kaya naman..

enter Celia Rodriguez... tila sumanib sa'ken si madame Celia Ridriguez. tinitigan ko siya ng matalim habang suot ko ang dark colored eye shadow ng walang kurap kurap kaya naaaninag niya ang shu uemura lashes ko (na kinailangan pang pumatay ng peacock para lang maging fab ang aking mga pilik mata) at sinabing,

AKO: hoy jobese pempengco! (yes, ate charo, sinabi ko talaga 'yun) sa payat kong 'to at sa liit ng mga kahon na'to, mas malaki pa 'yung espasyong ino-occupy 'nyo ng jowa mong baluga. kaya 'wag mo akong ma-taray tarayan!

JOBESE: bakit binayaran mo ba 'yan?

AKO: OO! dalawa ang ibinayad ko! ikaw? apat ba binayad mo? pang-apat ang space 'nyo.

at tuluyan ng nanahimik ang impaktita dahil na rin inawat na siya ni nita.

so ngayon, gusto niya pa kayang maglaro ng MATIRA MATARAY?